آن معصوم برگزیدۀ خدا، امروز در میان ما انسان‌ها، در یک جای دنیا که ما نمی‌دانیم، زندگی می‌کند.
او وجود دارد.
او دعا می‌کند.
او قرائت قرآن می‌کند.
او تبیین مواضع الهی می‌کند.
او رکوع و سجود می‌کند.
او عبادت می‌کند.
او در مجامعی ظاهر می‌شود، کمک به انسان‌هایی می‌کند، او وجود خارجی دارد، وجود عینی دارد، منتها برای ما ناشناخته است.
این انسان برگزیدۀ پروردگار، امروز هست و ما باید رابطه‌مان را به صورت شخصی، به صورت قلبی، به صورت روحی نیز، علاوۀ بر شکل اجتماعی و سیاسی اش تقویت بکنیم.
یعنی:
تک تک افراد جامعۀ ما، توسل به ولی عصر و آشنایی با آن حضرت و راز و نیاز با آن بزرگوار و سلام به آن حضرت و توجه به آن حضرت را بایستی یک وظیفه و یک فریضۀ خودشان بدانند و دعا کنند برای آن حضرت. ۱۳۶۶/۱/۲۱
