امام تنها و به تنهایی یک امت «اِنَّ اِبر‌اهیمَ کانَ اُمَّهً» خودش تنها یک امت بود؛ با شکوه تنهایی یک تک‌درخت، در یک کویر لَم‌یَزرَع که بر توفان‌ها و شن‌ها و آفتاب‌های داغ و سوزان و تشنگی‌ها و بی‌آبی‌ها پیروز می‌شود و فضا را سرسبز و معطر می‌کند، ایستاد. ۱۳۵۸/۵/۳۱
..خداوند ان‌شاءالله درجات امام بزرگوار را روزبه‌روز عالی‌تر کند؛
ایشان را با اجداد و اولیای طاهرینشان و با پیغمبران و ائمۀ هدی علیهم‌السلام محشور کند؛
و ما را در آن راه و با آن معرفت ثابت‌قدم بدارد و توفیق دهد تا ما پیش امام شرمنده نباشیم و بتوانیم بگوییم: «ما وظیفۀ خود را انجام دادیم و راه شما را تعقیب کردیم.» ۱۳۸۲/۳/۳
