روز جمهوری اسلامی
فکر اسلام ناب، فکر همیشگی امام بزرگوار ما بود؛ مخصوص دوران جمهوری اسلامی نبود؛ منتها تحقق اسلام ناب، جز با حاکمیت اسلام و تشکیل نظام اسلامی، امکان‌پذیر نبود.
اگر نظام سیاسی کشور بر پایۀ شریعت اسلامی و تفکر اسلامی نباشد، امکان ندارد که اسلام بتواند با ستمگران عالم، با زورگویان عالم، با زورگویان یک جامعه، مبارزۀ واقعی و حقیقی بکند. لذا امام حراست و صیانت از جمهوری اسلامی را اوجب واجبات می‌دانست؛ اوجب واجبات، نه از اوجب واجبات.
واجب‌ترین واجب‌ها، صیانت از جمهوری اسلامی است؛ چون صیانت اسلام، به‌معنای حقیقی کلمه، وابستۀ به صیانت از نظام سیاسی اسلامی است. بدون نظام سیاسی، امکان ندارد.
امام، جمهوری اسلامی را درمقابل این طاغوت‌های بشری به‌وجود آورد؛ اسلام را ـ که در دل اسلامیت، تکیۀ به مردم و رأی مردم و خواست مردم وجود دارد ـ معیار اصلی این نظام قرار داد.
بنابراین جمهوری اسلامی: هم جمهوری است، یعنی متکی به آرای مردم است؛ هم اسلامی است، یعنی متکی به شریعت الهی است.
این یک مدلِ نو است؛ این یکی از شاخص‌های عمده در خط امام است. هرکسی دربارۀ حاکمیت نظام جمهوری اسلامی برخلاف این فکر کند، برخلاف فکر امام است؛ مدّعی نشود که او دنباله‌روی امام است، درعین‌حال این فکر را دارد؛ نه، فکر امام این است. این واضح‌ترین خط از خطوط اندیشۀ امام است. ۱۳۸۹/۳/۱۴