به مناسبت شهادت امام هادی علیهالسلام
زندگی کوتاه چهلودوسالۀ امام هادی، یک زندگی سراسر مقاومت و مبارزه است.
چه در دوران متوکل و چه در دورانهای بعد از متوکل که بیست سال از این عمر کوتاه در تبعید گذشته است؛ امام بیست سال از این مدت را در سامرا، زیر نظر و در حال تبعید و فشار بوده، اما بار امانت به امام بعد رسیده است.
مرگ در جوانی، جهاد در سراپای عمر، کوشش بیقیدوشرط در راه خدا، نهراسیدن از مشکلات، نترسیدن از قدرتها و قدرتمندها، وقار و سکینۀ در راه خدا، عبودیت و خضوع درمقابل خدا، خصوصیات این امام بزرگوار است؛ مانند امامان دیگر. ۱۳۶۰/۲/۱۸
در نبرد بین امام هادی علیهالسلام و خلفایی که در زمان ایشان بودند، آنکسکه ظاهراً و باطناً پیروز شد، حضرت هادی علیهالسلام بود.
در زمان امامت آن بزرگوار، شش خلیفه، یکی پس از دیگری، آمدند و به درَک واصل شدند. آخرین نفرِ آنها مُعتزّ بود که حضرت را شهید کرد و خودش هم به فاصلۀ کوتاهی مُرد. این خلفا غالباً با ذلت مُردند؛ یکی به دست پسرش کشته شد، دیگری به دست برادرزادهاش و به همین ترتیب بنیعباس تارومار شدند، بهعکسِ شیعه.
شیعه در دوران حضرت هادی و حضرت عسکری علیهماالسلام و در آن شدتِ عمل، روزبهروز وسعت پیدا کرد، قویتر شد. ۱۳۸۳/۵/۳۰
بیانات مقام معظّم رهبری در تاریخ ۱۳۸۳/۵/۳۰
کتاب حلقۀ دوم «انسان ۲۵۰ساله»