اگر کسی ادعا کند که امام باقر یکی از سنگین‌ترین بارهای جهاد اسلامی را در مدت امامتش بر دوش داشت، ادعای گزافی نکرده است.
امام باقر در دورانی بار مسئولیت را بر دوش می‌گرفت که عالم اسلام در زیر بار سنگین حکومت طاغوت، یعنی خلفای جبار مروانی، کمر خم کرده بود.
لازم بود که جامعۀ اسلام، و مخصوصاً مبارزان و کسانی را که دلشان در هوای حکومت اسلامی می‌تپید، سازماندهی و تشکیلات‌دهی کنند؛ لازم بود محوری، این عناصر پراکنده را جمع کند؛ هم به آنها فکر و ایدئولوژی بدهد، هم آنها را با وضع سیاست دستگاه حاکم آشنا کند، و هم عناصر بالقوه فعال را به میدان مبارزه بکشاند.
و همۀ اینها در زمانی انجام می‌گرفت که شدت اختناق و فشار هشام‌بن‌عبدالملک و بقیۀ خلفایی که در آن دوران به حکومت رسیدند، در حد اعلا بود. ۱۳۵۹/۷/۲۵
کتاب «حلقۀ سوم، انسان ۲۵۰ساله»
