غروبِ یازدهمین روز تابستان بود. نماز مغرب که به امامت آقای خامنهای شروع شد، مسجد آل رسول مملو از جمعیت بود، از اواسط نماز، صداهای خروشانِ عجیبی به گوش نمازگزاران رسیده بود، اما کسی توجهی به صداها نکرده بود و کسی هم حدس نزده بود که این صداها، ممکن است صدای سیل باشد!
سید علی آقای خامنهای که در چنین بحرانهایی تجربه و سابقۀ ادارهکردن اوضاع را داشت، بهسرعت امور را در دست گرفت:
همان روز اول، من به جاهاى مختلف، از جمله زاهدان، مشهد، کرمان و یزد تلفن کردم. حدود پنجاه روز ما با جمعى از رفقا به مردم کمک مىرساندیم. ۱۳۸۱/۳/۲۰