کوفه یک نقطۀ بیگانه از دین نبود؛ کوفه همان جایی بود که امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بازارهای آن راه می‌رفت، تازیانه بر دوش می‌انداخت، مردم را امر‌به‌معروف و نهی‌از‌منکر می‌کرد.
[آنگاه] پس از گذشت سال‌هایی نه‌چندان طولانی، در بازارش دختران و حرم امیرالمؤمنین علیه‌السلام را با حالت اسارت می‌گرداندند. ۱۳۷۱/۴/۲۲
(روز سوم، قسمت دوم)
کتاب حلقۀ سوم، انسان ۲۵۰ساله»