دهه کرامت؛
بنده در سابق دوستی داشتم، آمد مشهد. دید ما میرویم حرم زیارت میکنیم، برمیگردیم، گفت من خواهش کوچکی از تو دارم و آن این است که وقتی از حرم میآیی بیرون – آدم وقتیکه از حرم میآید بیرون، برمیگردد و سلام میکند – همان سلام برای من باشد.
خب، به نظرمان چیز خیلی زیادی نیامد، گفتیم خب باشد، قول دادم، تعهد کردم، حتی حالا هم بعد از سی سال، سیوپنج، شاید هم بیشتر، هروقت من از حرم میآیم بیرون، آن برادر یادم میآید.
حالا ما آنقدر توقع نمیکنیم، هرکدام از شما که تشریف بردید، یک مرتبه سلامی خدمت حضرت ازطرف ما عرض کنید. ۱۳۶۷/۹/۱۷