مرا به یاد بیاورید، تا من شما را به یاد بیاورم.
شب قدر
«فَاذکُر‌ونی اَذکُرکُم»
مرا به یاد بیاورید، تا من شما را به یاد بیاورم.
یعنی در همان لحظه‌ای که شما دلتان را متوجه خدای متعال می‌کنید و خدا را در دل خودتان حاضر می‌کنید و به یاد خدا می‌افتید، در همان لحظه، خدای متعال چشم لطف و مهر و عطوفتش متوجه شماست، دست لطف و بذل و بخشش به‌سوی شما دراز است.
خدا را به یاد خودتان بیندازید؛ وإلّا روزی خواهد رسید که خطاب الهی به‌سمت گناهکاران می‌آید که «اِنّا نَسیناکُم» ما شما را فراموش کردیم، ما شما را به دست فراموشی سپرده‌ایم، بروید! عرصۀ قیامت این‌طوری است. ۱۳۷۶/۱۰/۲۶